Stomatologia minimalnie inwazyjna to trend, który zyskuje coraz więcej zwolenników na przestrzeni ostatnich lat. Zakłada on podejście z szacunkiem do tkanek własnych pacjenta i takie postępowanie, które pozwoli je zachować w jak największym zakresie. Termin ten odnosi się do profilaktyki, poprzez wszystkie dziedziny stomatologii, aż do techniki dentystycznej. W praktyce oznacza to, że w przypadku próchnicy dążymy do:
• Oceny stopnia ryzyka choroby próchnicowej i wdrożenia działań profilaktycznych
• Wykrywania i leczenia próchnicy na jak najwcześniejszym etapie
• Stosowania oszczędzających tkanki twarde metod leczenia
Podobnie będzie to wyglądać w innych dziedzinach stomatologii, np protetyce, gdzie dążymy do możliwie jak najmniejszej utraty tkanek zęba podczas preparacji pod uzupełnienia protetyczne.
wykonywanie zabiegów zgodnie z założeniami stomatologii minimalnie inwazyjnej staje się możliwe dzięki ogromnemu postępowi technologicznemu, który dokonał się praktycznie na naszych oczach.
Nowoczesne technologie w służbie stomatologii minimalnie inwazyjnej
Lekarze mają do dyspozycji nowoczesne urządzenia diagnostyczne oraz wykorzystywane w samym procesie leczenia, jak również materiały i narzędzia pozwalające na maksymalną precyzję i oszczędność tkanek pacjenta. Do analizy sytuacji w jamie ustnej wykorzystuje się różne rodzaje zdjęć radiologicznych, np CBCT (tomografia stożkowa), zdjęcia zewnątrz i wewnątrzustne wykonane aparatem fotograficznym, skany (trójwymiarowy obraz jamy ustnej na ekranie komputera) czy modele diagnostyczne (odwzorowanie obrazu jamy ustnej w formie gipsowej na podstawie pobranego wycisku).
Cyfrowe planowanie uśmiechu
Dokumentacja cyfrowa służy również do komunikacji z pacjentem oraz pomiędzy lekarzem a laboratorium protetycznym. Jednym z przykładów wykorzystania technologii w procesie planowania leczenia pacjenta jest tzw. mock-up diagnostyczny. Jest to uzupełnienie próbne, które wykonuje się przy użyciu specjalnej matrycy, przygotowanej przez technika dentystycznego na podstawie otrzymanej od lekarza dokumentacji. Proces ten nazywa się cyfrowym planowaniem uśmiechu. Przymiarka próbnego uzupełnienia, przed wykonaniem ostatecznej pracy protetycznej, umożliwia lekarzowi ocenę aspektów funkcjonalnych, estetycznych i fonetycznych planowanej odbudowy. Dla pacjenta bardzo ważne jest zobaczyć się w nowym uzupełnieniu i ocenić, czy spełnia ono jego oczekiwania. Nowy uśmiech, dzięki fotografiom, można też ocenić z rodziną w domu, co dla niektórych pacjentów jest ważnym aspektem w podejmowaniu decyzji leczniczych. Na etapie mocku-up’u możliwe jest wprowadzanie zmian i jak najlepsze dopasowanie pracy do pacjenta.
Minimalnie inwazyjne leczenie protetyczne
Następnie mock-up może posłużyć do wykonania przez technika indywidualnego szablonu, który pomoże lekarzowi przeprowadzić minimalnie inwazyjne leczenie, wskazując dokładnie miejsca podlegające preparacji. Po jej przeprowadzeniu ponownie wykonuje się skanowanie jamy ustnej pacjenta. Skan przekazuje się do laboratorium protetycznego.
Kolejnym etapem jest wykonanie ostatecznego uzupełnienia protetycznego, np licówek czy koron. Gotowa praca jest przymierzana w jamie ustnej, oceniana pod względem estetyki i funkcji, a następnie cementowana. Ostatnim krokiem jest wykonanie dokumentacji zdjęciowej, potwierdzającej prawidłowe zakończenie leczenia. Warto dodać, że sukces leczenia stomatologicznego zależy w dużej mierze od samego pacjenta. Ważne, aby przestrzegać zaleceń wydanych przez lekarza i zgłaszać się na regularne wizyty kontrolne oraz higienizacyjne.